Tae kwon do.

Το Τάε Κβον Ντο (ή Ταεκβοντό) είναι η πιο δημοφιλής κορεάτικη πολεμική τέχνη και το εθνικό σπορ της Κορέας. Είναι από τις πιο διαδομένες πολεμικές τέχνες παγκοσμίως και από το 2000 έγινε επίσημο Ολυμπιακό αγώνισμα.Στα Κορεάτικα Τάε σημαίνει "κλωτσάω και καταστρέφω με το πόδι", Κβον σημαίνει "χτυπάω με τη γροθιά" και Ντο σημαίνει "τέχνη". Σε ελεύθερη μετάφραση, Τάε Κβον Ντο σημαίνει "Η τέχνη της κλωτσιάς και της γροθιάς".

Βασική αρχή του Τάε Κβον Ντο είναι η πειθαρχία και η αυτοσυγκέντρωση, οι οποίες βοηθούν το άτομο να αποδώσει σωματικά, γι' αυτό και καλλιεργούνται συνεχώς στην προπόνηση από αυτούς που ασκούν το άθλημα.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΘΛΗΜΑΤΟΣ

Οι πρόγονοι των Κορεατών εξασκούσανε διαφορετικές τεχνικές με μορφή «αθλητικών δραστηριοτήτων» κατά την διάρκεια θρησκευτικών τελετών. Τελικά μετατράπηκαν σε ασκήσεις για να βελτιώσουν την υγεία ή τις πολεμικές συνήθειες.

Η καταγωγή του Taekwondo σ’ αυτή τη χώρα πηγαίνει πίσω στη δυναστεία Koguryo, που δημιουργήθηκε το έτος 37 π.Χ. Μια μορφή πολεμικής τέχνης εξασκούνταν επίσης στη δυναστεία Sil-la (57 π.Χ.–936 μ.Χ). To Sil-la ήταν διάσημο για το Hwarang. Ο πολιτισμός και οι κορεάτικες πολεμικές τέχνες της περιόδου, εμπλουτίστηκαν με την επιρροή του Hwarang, μιας πολεμικής εκπαιδευτικής και κοινωνικής οργάνωσης για τους νεαρούς ευγενείς της Δυναστείας Sil-la. Στην συνέχεια κατά την περίοδο του KORYO και της δυναστείας YI, το Τaekwondo (που εκείνη την εποχή είχε άλλη μορφή, ήταν γνωστό ως “Subak”), εξασκούνταν όχι μόνο για την βελτίωση της φυσικής κατάστασης των ανθρώπων, αλλά και σαν πολεμική τέχνη μεγάλης αξίας

Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ TAE KWON DO ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ

Από τις αρχές του 20ου αιώνα οι Κορεάτες εξασκούσαν την πολεμική τέχνη με την ονομασία «Tae Kyon». Το 1955 πήρε την σημερινή του ονομασία και εξελίχθηκε σε μια σύγχρονη Κορεάτικη τέχνη αυτοάμυνας που μετεξελίχθηκε σε Ολυμπιακό αγώνισμα.

Από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 άρχισε να εξασκείται στην Ευρώπη και παρουσίασε αλματώδη ανάπτυξη. Δεν παρέμεινε στατικό στην μορφή του όπως άλλα παρεμφερή μαχητικά στυλ ή αγωνίσματα, αλλά παρουσίασε συνεχώς βελτιώσεις στην μέθοδο διδασκαλίας, στην προπονητική, στην τεχνική εκτέλεση, στον εμπλουτισμό των κινήσεων.

Από το 1973 που συστάθηκε η Παγκόσμια Ομοσπονδία Tae Kwon Do (World Tae Kwon Do Federation) με έδρα την Σεούλ της Κορέας και διοργανώθηκε το πρώτο Παγκόσμιο πρωτάθλημα αναπτύχθηκε και το αγωνιστικό Tae Kwon Do με το οποίο ασχολείται πλέον και η Αθλητική επιστήμη.

Περισσότερες από 190 χώρες στον κόσμο το αναγνώρισαν και το καλλιεργούν ως επίσημο άθλημα. Η μεγαλύτερη καταξίωση του Tae Kwon Do είναι ασφαλώς η συμμετοχή του ως αγώνισμα επίδειξης στους Ολυμπιακούς αγώνες της Σεούλ το 1988 και στους Ολυμπιακούς αγώνες της Βαρκελώνης το 1992. Αποτέλεσμα αυτών ήταν να αναγνωρισθεί από την ΔΙΕΘΝΗ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ως επίσημο Ολυμπιακό αγώνισμα κατά την 103η Γενική Σύνοδο στο Παρίσι στις 4 Σεπτεμβρίου 1994. Από το 2000 εντάχθηκε στο επίσημο πρόγραμμα των Ολυμπιακών αγώνων (Sydney).

Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ TAE KWON DO ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Το Tae Kwon Do ξεκίνησε στην Ελλάδα στην Αθήνα το 1969 και στην Θεσσαλονίκη το 1970. Αναπτύχθηκε με ατομική πρωτοβουλία και αργούς ρυθμούς στην δεκαετία του 1970. Τον Δεκέμβριο του 1979 αναγνωρίσθηκε ως επίσημο άθλημα από την Πολιτεία (Γ.Γ.Α.) και εντάχθηκε στην δύναμη του Σ.Ε.Γ.Α.Σ. με μόλις 11 Σωματεία σε όλη την Ελλάδα. Η ανάπτυξη που ακολούθησε ήταν ραγδαία. Το 1987 τα Σωματεία ξεπέρασαν τα 40 και η Πολιτεία έκανε αποδεκτό το αίτημα να ιδρυθεί η 23η Ομοσπονδία, η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ TAEKWONDO (ΕΛ.Ο.Τ.).

Η ΕΛ.Ο.Τ. ανέπτυξε έντονη δραστηριότητα με αποτέλεσμα το άθλημα να αναπτυχθεί με εντυπωσιακούς ρυθμούς. Τα ενεργά Σωματεία σήμερα ξεπερνούν τα 400 και λειτουργούν σε κάθε μακρινή γωνιά της Ελλάδας, ακόμη και σε χωριά ή σε μικρά νησιά. Η ΕΛ.ΟΤ. διαθέτει δύο Ενώσεις: την Ένωση Βορείου Ελλάδος και την Ένωση Νοτίου Ελλάδος. Σε συνεργασία με την Γ.Γ.Α. διοργάνωσε 18 Σχολές προπονητών Β΄ & Γ΄ κατηγορίας (1989-2008) για την επιμόρφωση των προπονητών και την απόκτηση της άδειας εξασκήσεως του επαγγέλματος σε 580 προπονητές, από όλη την Ελλάδα.

Το Taekwondo διδάσκεται και στα Πανεπιστήμια ως μάθημα Κύριας Ειδικότητας και Επιλογής (Τ.Ε.Φ.Α.Α.–Α.Π.Θ. από το 1991 & Αθηνών από το 2005), ως μάθημα Δευτερεύουσας Ειδικότητας και Επιλογής (Τ.Ε.Φ.Α.Α.–Δ.Π.Θ. από το 1990) και ως μάθημα Επιλογής (Τ.Ε.Φ.Α.Α.–Θεσσαλίας από το 2005). Επίσης έχει ενταχθεί στα Αθλητικά Σχολεία (Τ.Α.Δ.) 8 νομών και συνεχώς αυξάνονται τα Σχολεία και σε άλλους νομούς.

Οι διεθνείς διακρίσεις αυξάνονται κάθε χρόνο σε αριθμό αλλά και σε υψηλό αγωνιστικό επίπεδο, με αποκορύφωμα τα μετάλλια στους Ολυμπιακούς αγώνες (2000, 2004, 2008). Το Taekwondo είναι το μοναδικό άθλημα στην Ελλάδα το οποίο κατακτά ανελλιπώς Ολυμπιακά μετάλλια σε όλους τους Ολυμπιακούς αγώνες από την πρώτη κιόλας συμμετοχή!

Αν και το Τάε Κβον Ντο διδάσκει και τη χρήση των χεριών στη μάχη, τόσο ως μέσου άμυνας όσο και ως μέσου επίθεσης, εν τούτοις είναι μια πολεμική τέχνη που βασίζεται στις κλωτσιές και γι' αυτό είναι από τις ιδανικές πολεμικές τέχνες για όσους έχουν ευλυγισία και όχι δύναμη.
Οι αρχές του Τάε Κβον Ντο, όπως τις κατέγραψε ο ιδρυτής του αθλήματος Στρατηγός CHOI HONG HI μέσα στην Εγκυκλοπαίδεια του Τάε Κβον Ντο που ο ίδιος έγραψε, είναι οι εξής:

1)      Ευγένεια (Ye Ui)

2)      Ακεραιότητα (Yom Chi)

3)      Επιμονή (In Nae)

4)      Αυτοέλεγχος (Guk Gi)

5)      Ακατάβλητο Πνεύμα (Baekjul Boolgool)

Η επιτυχία ή αποτυχία της εκπαίδευσης στο Taekwon-Do εξαρτάται κυρίως από το πώς κανείς τηρεί και εφαρμόζει τις αρχές του Taekwon-Do, οι οποίες θα πρέπει να λειτουργούν ως καθοδηγητές για όλους τους σοβαρούς μαθητές της τέχνης αυτής.
Τα δύο κυριότερα είδη Taekwondo είναι αυτό Διεθνούς Ομοσπονδίας ITF που αντιπροσωπεύει την παραδοσιακή πλευρά της μαχητικής τέχνης και αυτό της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας WTF που θεωρείται ως η αθλητική και πιο προοδευτική μορφή του με τους Ολυμπιακούς αγώνες ως πρωταρχικό στόχο και κορυφαία συμμετοχή. Στην Ελλάδα περισσότερο διαδεδομένο είναι το WTF.
Στο Ταε Κβον Ντο, όπως και σε άλλες πολεμικές τέχνες, χρησιμοποιείται ένα ιεραρχικό σύστημα ζωνών, το οποίο προσδιορίζει το επίπεδο τεχνικής και εμπειρίας του αθλητή.
Συνολικά υπάρχουν 10 βαθμοί, οι οποίοι στα κορεάτικα ονομάζονται Gups. Ο χαμηλότερος βαθμός είναι ο 10ος, ο οποίος αντιστοιχεί στη λευκή ζώνη και ο μεγαλύτερος είναι ο 1ος, ο οποίος αντιστοιχεί στη μαύρη. Πιο συγκεκριμένα η αντιστοίχιση βαθμών με το χρώμα της ζώνης γίνεται ως εξής:

10th Gup (Λευκή Ζώνη): Συμβολίζει την αγνότητα καθώς ο αρχάριος μαθητής δεν έχει προηγούμενη γνώση του Taekwon-Do.

9th Gup (Μισή κίτρινη Ζώνη)

8th Gup (Κίτρινη Ζώνη): Συμβολίζει τη γη από την οποία φυτρώνει ο βλαστός του φυτού και στο οποίο στάδιο θεμελιώνονται οι αρχές του Taekwon-Do.

7th Gup (Μισή πράσινη Zώνη)

6th Gup (Πράσινη Zώνη): Συμβολίζει την ανάπτυξη του φυτού όπως και στο Taekwon-Do εδώ ξεκινά η ανάπτυξη της ικανότητας του μαθητή.

5th Gup (Μισή μπλε Zώνη)

4th Gup (Μπλε Zώνη):Συμβολίζει τον ουρανό προς τον οποίο μεγαλώνοντας το φυτό μετατρέπεται σε δέντρο όπως η εξάσκηση Taekwon-Do αναπτύσσεται.

3rd Gup (Μισή κόκκινη Zώνη)

2nd Gup (Κόκκινη Zώνη): Συμβολίζει κίνδυνο και εφιστώντας την προσοχή του μαθητή να έχει αυτοσυγκράτηση και να προειδοποιεί τον αντίπαλο του.

1st Gup (Μισή Μαύρη Zώνη)

1st Dan (Μαύρη Zώνη): Το αντίθετο του λευκού, και άρα ο συμβολισμός της ωριμότητας και της προχωρημένης γνώσης του Τάε Κβον Ντο. Συμβολίζει επίσης την τόλμη και το θάρρος αυτού που τη φοράει.

Η νέα ζώνη αποκτάται μετά από εξετάσεις στις οποίες ο αθλητής εφαρμόζει κυρίως τεχνικές ενάντια σε φανταστικούς αντιπάλους (τουλ), παρόντως του δασκάλου και άλλων κριτών. Όσο ο αθλητής έχει κάτω από μαύρη ζώνη, βρίσκεται στον βαθμό των κουπ. Στην λευκή ζώνη έχει 10 κουπ. Κάθε φορά που αλλάζει ζώνη, τα κουπ του μειώνονται κατά 1 ώσπου να αποκτήσει ένα κουπ στην μισή μαύρη ζώνη. Μόλις πάρει τη μαύρη ζώνη αποκτάει ένα νταν. Στη συνέχεια, μπορεί να συνεχίσει να δίνει εξετάσεις στην εθνική ομοσπονδία Τάε Κβο Ντο της χώρας του για να αποκτήσει περισσότερα νταν. Ο μέγιστος αριθμός νταν είναι 9.
Το Τάε Κβον Ντο χαρακτηρίζεται απο θεαματικά λακτίσματα ψηλά και χαμηλά (μέχρι το ύψος της ζώνης, στο στομάχι και όχι χαμηλότερα). Το άθλημα Κικ Μποξ έχει δανειστεί πολλά απο τα λακτίσματα του Τάε Κβον Ντο αλλά όμως περιέχει και λακτίσματα πολύ χαμηλά (THAI boxing).
Κατά την διάρκεια του αγώνα, Απαγορεύονται τα χτυπήματα κάτω από τη ζώνη, στην πλάτη η γροθιά στο πρόσωπο (στο WTF), καθώς και οι λαβές.
Οι δύο αντίπαλοι φοράνε κάσκα, θώρακα, σπασουάρ (προστατευτικό για τα γεννητικά όργανα), επικαλαμίδες και γάντια, και μάχονται σε 3 γύρους των 3 λεπτών. Ανάλογα με το τί χτυπήματα κάνουν και πού χτυπάνε (1 πόντο για χτύπημα στο θώρακα, 3 πόντους για χτύπημα στο κεφάλι) παίρνουν πόντους. Από το 2006 μάλιστα, οι κανονισμοί προβλέπουν πως ακόμα και το μπλοκάρισμα χτυπήματος του αντιπάλου προσθέτει πόντους. Οι παραβάσεις από την άλλη, αφαιρούν πόντους. Τον αγώνα επιβλέπουν από κοντά ο διαιτητής και από μεγαλύτερη απόσταση οι κριτές.
Στο τέλος του αγώνα, νικητής είναι ο μαχητής με τους περισσότερους πόντους.